Ty jesteś narodem poświęconym twojemu Panu Bogu. Ciebie wybrał twój Pan
Bóg, byś spośród wszystkich narodów, które są na powierzchni ziemi, był
ludem będącym Jego szczególną własnością. Pan wybrał was i znalazł
upodobanie w was nie dlatego, że liczebnie przewyższacie wszystkie
narody, gdyż ze wszystkich narodów jesteście najmniejszym, lecz dlatego,
że Pan was umiłował. Chce On wam dochować przysięgi danej waszym
przodkom. Wyprowadził was mocną ręką i wybawił was z domu niewoli z ręki
faraona, króla egipskiego. Uznaj więc, że Pan, twój Bóg, jest Bogiem,
Bogiem wiernym, zachowującym przymierze i miłość do tysięcznego
pokolenia względem tych, którzy Go kochają i strzegą Jego praw, lecz
który odpłaca każdemu z nienawidzących Go, niszcząc go. Nie pozostawia
bezkarnie tego, kto Go nienawidzi, odpłacając jemu samemu. Strzeż przeto
poleceń, praw i nakazów, które ja tobie polecam dzisiaj pełnić. Pwt 7,6-11
On odpuszcza wszystkie twoje winy,
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca. Ps 103
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy,
kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna
Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że
zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki
Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że
On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za
nasze grzechy. Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy
się wzajemnie miłować. Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się
wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego
Ducha. My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako
Zbawiciela świata. Jeśli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg
trwa w nim, a on w Bogu. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma
ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w
nim. 1 J 4,7-16
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem. Mt 11,29ab
***
Pan mnie umiłował i wybrał mnie zanim się narodziłam i zanim w ogóle zaistniałam. Jego Miłość jest gorętsza od tysiąca rozpalonych słońc i sięga do tysięcznego pokolenia. Jestem Jego szczególną własnością, ale nie narzuca mi Swojej Woli, lecz zaprasza do wspólnej wędrówki. U jej celu Niebo - Kraina Wiecznej Szczęśliwości i życie w bliskości Boga. Bóg to Miłość, która nigdy się nie kończy i nigdy nie rani, chociaż sama jest nieustannie raniona. Wziąć jarzmo, o którym mówi Chrystus, to przyjąć Jego Miłość i ponieść ją w świat, między ludzi. Miłość ta uzdalnia do cierpliwości, uczy pokory i wytrwałości, jest niewyczerpanym źródłem miłowania.