 |
| Maria Luiza Merkert: „Chcę wszystkich kochać w Bogu, a jeśli nic nie mogę uczynić, chcę ofiarować im swoją modlitwę.” |
Kto karmi się Chlebem, który zstąpił z Nieba pragnie się Nim dzielić ze wszystkimi. Jednym z owoców Eucharystii jest miłość i chęć niesienia jej wszystkim ludziom, którzy jej potrzebują. To pragnienie zapaliło serca czterech kobiet - Marii Luizy Merkert i jej trzech towarzyszek. 27 września 1842 roku przed obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa oddają swoje życie na służbę Bogu w bliźnich. Takie są początki Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety.
Pierwsze elżbietanki - założycielki Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Ślubowały czystość, ubóstwo, posłuszeństwo oraz pomoc chorym i potrzebującym. W momencie składania przyrzeczenia Maria miała 25 lat, jej siostra Matylda 29, Klara 37, a Franciszka 25.
 |
| Maria Luiza Merkert (1817-1872) --- Matylda Merkert (1813 -1846) |
 |
| Klara Wolff (1805-1853) --- Franciszka Werner (1817-1885) |
Święta Mario! Ty powiedziałaś:
„Nie traćmy odwagi, czyńmy co w naszej
mocy. Bóg resztę dopełni.” Wyproś nam niezachwianą wiarę we Wszechmoc Boga, który żadnego ze swoich dzieci nie pozostawia bez opieki, abyśmy nigdy nie załamywali rąk i gdy nie zostanie nam już nic do ofiarowania ofiarowywali ochoczo dobre słowo, czas, modlitwę. Niech nigdy nie odwracamy się od potrzebujących, zasłaniając się tym, że my nic nie możemy, że od pomagania są inni. Niech nasze serca będą otwarte na każdego potrzebującego. Amen.
Serce Jezusa, przebite włócznią i wyszydzone, ofiarowuję Ci wszystkie ofiary zamachów terrorystycznych. Okaż miłosierdzie zamordowanym, których śmierć zaskoczyła nieprzygotowanych. Przynieś ukojenie rodzinom ofiar. Ulecz serca zaślepionych nienawiścią, którzy odwrócili się od Boga i wybrali zło. Niech odrzucą przemoc i powrócą na ścieżkę dobra. Amen.
Rozważania na dzisiejszy dzień. Eremita z Eremu Maryi "Brama Nieba": Pokornie i cierpliwie...
Maria Luiza urodziła się 21 września 1817 r. w Nysie, w niemieckiej rodzinie mieszczańskiej. Jej rodzicami byli Karol Antoni Merkert i Barbara z domu Pfitzner. Dzień później została ochrzczona w nyskim kościele św. Jakuba i św. Agnieszki. W kolejnym roku, po śmierci ojca, rodzina zubożała. Maria, wraz z siostrą Matyldą, ukończyła katolicką szkołę dla dziewcząt w Nysie.
Po śmierci matki w 1842 r. obie sprzedały skromny majątek i wraz z Franciszką Werner oraz Klarą Wolff poświęciły się pomocy opuszczonym chorym i bezdomnym w Nysie. Po mszy w dniu 27 września 1842 r. (dzień ten był wspomnieniem świętych Kosmy i Damiana, lekarzy-męczenników z III w.) złożyły przed obrazem Serca Pana Jezusa w nyskim kościele św. Jakuba i św. Agnieszki akt oddania - zobowiązały się nieść pomoc potrzebującym bez względu na wyznanie, narodowość i płeć.
19 listopada 1850 r. Maria Merkert rozpoczęła w Nysie organizowanie Stowarzyszenia św. Elżbiety dla pielęgnacji opuszczonych chorych w ich własnych domach (ta troska o chorych pozostających bez opieki we własnych środowiskach jest charakterystyczna dla pierwszych elżbietanek).
4 września 1859 r. uzyskała dla stowarzyszenia zatwierdzenie diecezjalne. Heinrich Förster - biskup wrocławski - uznał stowarzyszenie za kongregację kościelną, a miesiąc później zatwierdził jej statuty. W tym też roku Maria Merkert została wybrana na pierwszą przełożoną generalną Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Funkcję tę pełniła przez 13 lat, aż do śmierci. 5 maja 1860 r. złożyła śluby zakonne: oprócz czystości, ubóstwa i posłuszeństwa - także posługi chorym i najbardziej potrzebującym.
W Nysie wybudowała dom macierzysty, a pod jej kierownictwem powstało 90 domów zakonnych, 12 szpitali i wiele domów opieki aż w 9 diecezjach (chełmińskiej, gnieźnieńsko-poznańskiej, warmińskiej, wrocławskiej, Fulda, Ołomuniec, Osnabrück, Praga, Paderborn) i 2 wikariatach apostolskich (Saksonii i Szwecji).
7 czerwca 1871 r. papież Pius IX udzielił aprobaty założonemu przez nią zgromadzeniu. Zmarła w opinii świętości 14 listopada 1872 w Nysie. Pochowana została na tamtejszym Cmentarzu Jerozolimskim. W chwili śmierci matki założycielki zgromadzenie liczyło 465 sióstr w 87 domach. Obecnie jej doczesne szczątki spoczywają w marmurowym sarkofagu w kościele św. Jakuba i św. Agnieszki. Proces beatyfikacyjny przeprowadzono w latach 1985-1997. Dekret o heroiczności cnót ogłosił papież św. Jan Paweł II 20 grudnia 2004 r., a papież Benedykt XVI w czerwcu 2007 r. zatwierdził dekret o cudzie za wstawiennictwem Marii Merkert. Za cud konieczny do beatyfikacji zostało uznane uzdrowienie z gruźlicy jednej z elżbietanek, siostry Miry. 30 września 2007 r. w Nysie odbyła się uroczystość beatyfikacyjna, której przewodniczył delegat papieża Benedykta XVI, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie, kard. Jose Saraiva Martins. Na obrazie beatyfikacyjnym przedstawiono scenę oddania przez bł. Matkę Marię Mekert swoich butów ubogiej proszącej u furty klasztornej.
Źródło obrazków: 1... , 2... , 3... .
Źródło zacytowanego tekstu: "Czytelnia" serwisu http://brewiarz.pl