Pnp 8, 6-7
Czytanie z Pieśni nad pieśniami
Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo
jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak
otchłań; żar jej to żar ognia, płomień Pana.
Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby
kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, pogardzą nim tylko.Albo:
2 Kor 5, 14-17
Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za
wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus
po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za
nich umarł i zmartwychwstał.
Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet
według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten
sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem.
To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.
Ps 63
Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza.
| |
| 2 | Boże, mój Boże, szukam Ciebie * |
| i pragnie Ciebie moja dusza. | |
| Ciało moje tęskni za Tobą, * | |
| jak ziemia zeschła i łaknąca wody. | |
| Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza. | |
| 3 | Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, * |
| by ujrzeć Twą potęgę i chwałę. | |
| 4 | Twoja łaska jest cenniejsza od życia, * |
| więc sławić Cię będą moje wargi. | |
| Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza. | |
| 5 | Będę Cię wielbił przez całe me życie * |
| i wzniosę ręce w imię Twoje. | |
| 6 | Moja dusza syci się obficie, * |
| a usta Cię wielbią radosnymi wargami. | |
| Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza. | |
| 8 | Bo stałeś się dla mnie pomocą * |
| i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie: | |
| 9 | Do Ciebie lgnie moja dusza, * |
| prawica Twoja mnie wspiera. | |
| Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza. | |
J 20, 1. 11-18
✠ Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno,
Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień od niego
odsunięty.
Maria stała przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do
grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało
ciało Jezusa: jednego w miejscu głowy, a drugiego w miejscu nóg.
I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?»
Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».
Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.
Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?»
Ona zaś, sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie,
jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę».
Jezus rzekł do niej: «Mario!»
A ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu!
Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem
do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do
Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”».
Poszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».