W Twoim sercu, Maryjo, szukam
schronienia.
W nim składam moją agresję, by nauczyć się łagodności.
W nim składam moje urazy, by otrzymać siłę przebaczenia.
W nim składam moje kłamstwa, by żyć nareszcie w prawdzie.
W nim składam moje lęki, by wzrastać w ufności.
W nim składam moje zwątpienia i obojętność, żebyś dała mi wzrost wiary.
W nim składam nieczystość moich myśli i czynów, byś okryła mnie Twoim
dziewiczym płaszczem.
W nim składam mój smutek, byś przemieniła go w swoją radość.
W nim składam moje troski i kłopoty, by być utwierdzonym w nadziei.
W nim składam moje głębokie lęki, by złączyć je z agonią Chrystusa.
W nim składam moje poczucie winy, by zakosztować miłosierdzia Bożego.
W nim składam moje osądy i krytyki, żeby odkryć czystość serca.
W nim składam poczucie, że wszystko jest skończone, by pozwolić Chrystusowi
objawić moc zmartwychwstania.
W nim składam moje cierpienie, ofiaruję je Bogu jako woń miłą i przyjemną.
W nim składam moje więzi z szatanem, by być z nich wyzwolonym.
W nim składam mój dzisiejszy grzech, by mogło się we mnie dokonać zwycięstwo
zmartwychwstałego Chrystusa.
W nim składam mój bunt przeciw Bogu, by w końcu odkryć Jego nieskończoną
miłość.
W nim składam moje problemy uczuciowe, by przestały stanowić przeszkodę, a
stały się pomostem dla Bożej czułości.
W nim składam podziały, jakie są w moim otoczeniu, abyś Ty mogła rozciągnąć na
nie Twoje królestwo pokoju.
W Twoim sercu, Maryjo, szukam schronienia.
Amen.
Źródło: Philippe Madre, Modlitwy o uzdrowienie. Przełożyła Dorota Szczerba. Wydawnictwo Księży Marianów. Warszawa 1994, s.15-16.
