Źródło: http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/12-28.php3
Dwuletnim, a nawet młodszym chłopcom zamordowanym w Betlejem i okolicy
na rozkaz króla Heroda św. Ireneusz, św. Cyprian, św. Augustyn i inni
ojcowie Kościoła nadali tytuł męczenników. Ich kult datuje się od I
wieku po narodzinach Chrystusa. W Kościele zachodnim Msza za świętych
Młodzianków jest celebrowana - tak jak Msze święte Wielkiego Postu - bez
radosnych śpiewów; kolor liturgiczny - czerwony.
Wśród Ewangelistów jedynie św. Mateusz przekazał nam informację o tym
wydarzeniu (Mt 2, 1-16). Dekret śmierci dla niemowląt wydał Herod
Wielki, król żydowski, kiedy dowiedział się od mędrców, że narodził się
Mesjasz, oczekiwany przez naród żydowski. W obawie, by Jezus nie odebrał
jemu i jego potomkom panowania, chciał w podstępny sposób pozbyć się
Pana Jezusa.
Za czasów Heroda panowało przekonanie, że wszystko w państwie jest
własnością władcy, także ludzie, nad którymi władca ma prawo życia i
śmierci. Jeśli mu stoją na przeszkodzie, zagrażają jego życiu lub
panowaniu, może bez skrupułów w sposób gwałtowny się ich pozbyć.
Historia potwierdza, że Herod był wyjątkowo ambitny, żądny władzy i
podejrzliwy. Sam bowiem doszedł do tronu po trupach i tylko dzięki
terrorowi utrzymywał się u władzy. Był synem Antypatra, wodza Idumei. Za
cel postawił sobie panowanie. Dlatego oddał się w całkowitą służbę
Rzymianom. Dzięki nim jako poganin otrzymał panowanie nad Ziemią Świętą i
narodem żydowskim z tytułem króla. Wymordował żydowską rodzinę
królewską, która panowała nad narodem przed nim: Hirkana II, swojego
teścia; Józefa, swojego szwagra; Mariam, swoją żonę; ponadto trzech
swoich synów - Aleksandra, Arystobula i Antypatra; arcykapłana
Arystobula; Aleksandrę, matkę Mariamme i wielu innych, jak to
szczegółowo opisuje żyjący ok. 70 lat po nim historyk żydowski, Józef
Flawiusz (Dawne dzieje Izraela). Jeszcze przed samą swoją
śmiercią, by nie dać Żydom powodu do radości, ale by wycisnąć łzy z ich
oczu i w ten sposób "upamiętnić" swój zgon, rozkazał dowódcy wojska
zebrać na stadionie sportowym w Jerychu najprzedniejszych obywateli
żydowskich i na wiadomość o jego śmierci wszystkich zgładzić. Na
szczęście nie wykonano tego polecenia. Te i wiele innych faktów
wskazuje, kim był Herod i czym było dla takiego okrutnika pozbawienie
życia kilkudziesięciu niemowląt.
Bibliści zastanawiają się nad tym, ile mogło być tych niemowląt?
Betlejem w owych czasach mogło liczyć ok. 1000 mieszkańców. Niemowląt do
dwóch lat w takiej sytuacji mogło być najwyżej ok. 100; chłopców zatem
ok. 50. Jest to liczba raczej maksymalna i trzeba ją prawdopodobnie
zaniżyć. Szczegół, że Herod oznaczył wiek niemowląt skazanych na śmierć,
jest dla nas o tyle cenny, że pozwala nam w przybliżeniu określić czas
narodzenia Pana Jezusa. Pan Jezus mógł mieć już ok. roku. Herod wolał
dla "swego bezpieczeństwa" wiek ofiar zawyżyć.
Czczeni jako flores martyrum - pierwiosnki męczeństwa,
Młodziankowie nie złożyli świadomie swojego życia za Chrystusa, ale
niewątpliwie oddali je z Jego powodu. Zatriumfowali nad światem i
zyskali koronę męczeństwa nie doświadczywszy zła tego świata, pokus
ciała i podszeptów szatana.
Ikonografia podejmowała często ten tak dramatyczny temat dający wiele
możliwości artystom. Dlatego wśród malarzy i rzeźbiarzy, którzy wykonali
obrazy przedstawiające "Rzeź Niewiniątek", figurują m.in.: Giovanni
Francesco Baroto, Mikołaj Poussin, Guido Reni, Dürer, Romanino, Piotr
Brueghel, Bartolomeo Schedoni, Rubens i wielu innych. W Padwie, w
bazylice św. Justyny, a także w kilkunastu innych kościołach, można
oglądać "relikwie" Młodzianków. Są one oczywiście nieprawdziwe, ale
dowodzą, jak wielki w historii Kościoła był kult Świętych Młodzianków.
Święci Młodziankowie są uważani za patronów chórów kościelnych.
