Akt Oddania Polski w macierzyńską niewolę Maryi Matki Kościoła, za wolność Kościoła Chrystusowego
Jasna Góra, 3 maja 1966 roku
Ojcze nasz, któryś jest w
niebie, Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa, którego dałeś światu za
sprawą Ducha Świętego przez Maryję Służebnicę Twoją, Bogurodzicę
Dziewicę Matkę Boga i Kościoła!
Ojcze wszystkich dzieci Bożych, wszystkich narodów i ludów, od którego wszelkie ojcostwo pochodzi na niebie i na ziemi!
Wołamy dziś do Ciebie
przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, pośrednika między niebem a ziemią,
przez przyczynę Matki Chrystusowej i naszej Matki oraz przez
wstawiennictwo wszystkich świętych Patronów polskich.
Z błogosławionej woli
Twojego Syna dotarli do naszej ziemi przed tysiącem lat apostołowie
dobrej nowiny, ustawili krzyż – znak zbawienia i nadziei – i rozpoczęli
chrzcić praojców w imię Trójcy Świętej. Od tej chwili źródło wody żywej
nieustannie spływa na głowy i serca dzieci Narodu polskiego. Zostaliśmy
włączeni do wielkiej rodziny Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa.
Przenikani duchem wiary, nadziei i miłości, przyjmując ziarno Boże w
serca nasze, przynosiliśmy owoc cierpliwości. Przez dziesięć wieków
pozostaliśmy jako Naród ochrzczony wierni Tobie, Twojemu Synowi, Jego
krzyżowi i Ewangelii, Kościołowi świętemu i jego pasterzom.
Dziś, po zakończeniu
rachunku sumienia w dziewięcioletniej Nowennie, która przygotowała nas
do Tysiąclecia, po odnowieniu przyrzeczeń chrztu świętego wołamy do
Ciebie z wdzięcznością: «Błogosławiona niech będzie Święta Trójca i
nierozerwalna jedność. Uwielbiajmy Ją, gdyż okazała nad nami
miłosierdzie swoje». W tysięczną rocznicę Chrztu Polski, powodowani
uczuciem wdzięczności za powołanie naszego Narodu do nadprzyrodzonej
rodziny Chrystusowej, przyzywamy przed Twój tron, Ojcze, wszystkie
pokolenia, które przeszły w znaku wiary przez polską ziemię do Twojego
nieba, jak również i te, które radują się obecnie z daru życia na
polskiej ziemi.
Pragniemy dziś społem
ubezpieczyć Kościół święty na drugie Tysiąclecie, a nienaruszony skarb
wiary przekazać nadchodzącym pokoleniom młodej Polski.
Uczynimy to w
niezawodnych dłoniach Matki Najświętszej, których opieki i pomocy
doświadczyliśmy przez dzieje. Pełni wdzięczności za Matkę Chrystusową,
którą Syn Twój dał Kościołowi świętemu, wspominamy Jej krzepiącą
obecność w dziejach Kościoła w świecie i w Ojczyźnie naszej.
Ona jedna wytrwała pod
krzyżem Chrystusa na Kalwarii, a dziś trwa w misterium Chrystusa i
Kościoła. Ona zawsze trwała pod krzyżem naszego Narodu. Wspominając z
wdzięcznością Jej macierzyńską opiekę nad dziećmi polskiej ziemi, którą
za Jej królestwo uważamy, świadomi, że dzięki Niej została uratowana
wiara Narodu, pragniemy, Ojcze, przed Twoim obliczem oddać Jej
całkowicie umiłowaną Ojczyznę naszą na nowe Tysiąclecie wiary, za
Kościół Twojego Syna.
Bogurodzico Dziewico,
Matko Kościoła, Królowo Polski i Pani nasza Jasnogórska, dana nam jako
pomoc ku obronie Narodu polskiego. W obliczu Boga w Trójcy Świętej
jedynego, w głębokim zjednoczeniu z Głową Kościoła rzymskokatolickiego,
Ojcem świętym Pawłem VI, my, Prymas i biskupi polscy, zebrani u stóp
Twojego Jasnogórskiego tronu, otoczeni przedstawicielami całego
wierzącego Narodu - duchowieństwa i Ludu Bożego z diecezji i parafii, w
łączności z Polonią światową, oddajemy dziś ufnym sercem w Twą
wieczystą, macierzyńską niewolę miłości wszystkie dzieci Boże
ochrzczonego Narodu i wszystko, co Polskę stanowi, za wolność Kościoła w
świecie i w Ojczyźnie naszej, ku rozszerzaniu się Królestwa
Chrystusowego na ziemi. Oddajemy więc Tobie w niewolę miłości za Kościół
całą Polskę, umiłowaną Ojczyznę naszą, cały Naród polski, żyjący w
kraju i poza jego granicami.
Odtąd, najlepsza Matko
nasza i Królowo Polski, uważaj nas Polaków jako Naród za całkowitą
własność Twoją, za narzędzie w Twych dłoniach na rzecz Kościoła
świętego, któremu zawdzięczamy światło wiary, moce krzyża, jedność
duchową i pokój Boży. Czyń z nami, co chcesz. Pragniemy wykonać
wszystko, czego zażądasz, byleby tylko Polska po wszystkie wieki
zachowała nieskażony skarb wiary świętej, a Kościół w Ojczyźnie naszej
cieszył się należną mu wolnością; bylebyśmy z Tobą i przez Ciebie, Matko
Kościoła i Dziewico Wspomożycielko, stawali się prawdziwą, pomocą
Kościoła Powszechnego ku budowaniu Ciała Chrystusowego na ziemi. Dla
tego celu pragniemy odtąd żyć jako naród katolicki, przez pracę ku
chwale Bożej i dla dobra Ojczyzny doczesnej. Oddani Tobie w niewolę
pragniemy czynić w naszym życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i
narodowym, nie wolę własną ale wolę Twoją i Twojego Syna, która jest
sama miłością.
Oddając się Tobie za
Kościół, który jest żyjącym i obecnym we współczesnym świecie
Chrystusem, wierzymy, że przez Twoje ręce oddajemy się w niewolę samemu
Chrystusowi i Jego sprawie na ziemi.
Ufamy, że tym aktem
głębokiej wiary i ufności wyjednamy Kościołowi świętemu wolność, a
Ojczyźnie naszej Twą macierzyńską opiekę na nowe wiary Tysiąclecie,
Panno chwalebna i błogosławiona.
Przyjmij naszą ufność, umocnij ją w sercach naszych i złóż przed obliczem Boga w Trójcy Świętej Jedynego. Amen.
