AKT ZAWIERZENIA MATCE BOŻEJ Z OKAZJI 1050. ROCZNICY CHRZTU POLSKI [1]
Jasna Góra, 3 maja 2016 roku
Wielka Boga-Człowieka Matko, Niepokalana Dziewico Maryjo,
Matko Kościoła i Królowo Polski, Matko naszego zawierzenia!
1. Na drodze naszych dziejów mijają kolejne lata zmagań synów i
córek polskiej ziemi o wierność Chrystusowi i Jego Ewangelii, o wierność
Kościołowi i jego pasterzom, o wierność naszemu chrześcijańskiemu
dziedzictwu.
Pośród tych trosk, wysiłków i zmagań nadeszła – jako umocnienie dla
nas – tysiąc pięćdziesiąta rocznica Chrztu Polski. Pragniemy wyrazić z
całym Kościołem katolickim w Polsce wdzięczność i uwielbić Boga w Trójcy
Świętej Jedynego za włączenie w minionych wiekach wszystkich pokoleń
naszych rodaków w nurt życia wiecznego.
W tym ważnym momencie historii zbawienia uświadamiamy sobie nowe
wyzwania, jakie niesie ze sobą współczesność. W świecie, w którym nasi
Bracia i Siostry w wierze przyczyniają się do budowania lepszego świata,
ale również cierpią i oddają życie za Chrystusa, odczuwamy naglącą
potrzebę ponownego zawierzenia się Bożemu Synowi przez Twoje
wstawiennictwo, o Niepokalana Dziewico, Królowo Polski. Tym samym mamy
świadomość, że program duchowej odnowy Polaków, wyrażony w Jasnogórskich
Ślubach Narodu i milenijnym Akcie oddania w niewolę miłości, pozostaje
nadal aktualny.
2. W obliczu Boga w Trójcy Świętej Jedynego, w głębokim zjednoczeniu
z Głową Kościoła Rzymskokatolickiego, Ojcem Świętym Franciszkiem, my,
biskupi polscy, zebrani u stóp Twojego Jasnogórskiego Tronu, otoczeni
przedstawicielami wierzącego Narodu – duchowieństwa, osób życia
konsekrowanego i wiernych świeckich, w łączności z całą Polonią –
oddajemy dzisiaj w Twoją wieczystą, macierzyńską niewolę miłości
wszystkie dzieci Boże ochrzczonego Narodu i wszystko, co Polskę stanowi,
za wolność Kościoła w naszej Ojczyźnie i w świecie, ku rozszerzeniu się
Królestwa Chrystusowego na ziemi.
Oddając się dzisiaj Tobie, Bogurodzico i nasza Matko, jesteśmy
pewni, że w ten sposób jak najlepiej zabezpieczymy całą naszą
chrześcijańską, osobistą i narodową przyszłość. Jesteśmy przekonani –
podobnie jak nasi ojcowie – że Ty, o Bogurodzico Maryjo, jesteś dla
każdego z nas przedziwną pomocą i obroną na drogach chrzcielnej
wierności Chrystusowi, naszemu Zbawicielowi.
3. Oddani Tobie w niewolę pragniemy czynić w naszym życiu osobistym,
rodzinnym i społecznym nie wolę własną, ale wolę Twoją i Twojego Syna,
która jest samą miłością.
Postanawiamy, jak najwierniej naśladować przykład Twojego życia:
Twoją wiarę, nadzieję i miłość, wyrażające się w służbie Bogu i ludziom,
w trosce o zbawienie każdego człowieka.
Wpatrzeni w przykład życia i wsłuchani w nauczanie wielkich Pasterzy
– świętego papieża Jana Pawła II i Sługi Bożego kardynała Stefana
Wyszyńskiego – ponawiamy dziś przymierze z Tobą. Pragniemy, aby duch
papieskiego „Totus Tuus” i prymasowskiego „Wszystko postawiłem na
Maryję” stale w nas wzrastał.
4. Matko Boga i człowieka, oddając się Tobie, przyrzekamy coraz
bardziej rozwijać w każdym z nas osobiście i w całym Ludzie Bożym
przymierze chrzcielne z Bogiem. Chcemy otwierać się na światło wiary,
która rodzi się ze słuchania Bożego słowa i owocuje świadectwem życia.
Przyrzekamy, jak uczył święty Jan Paweł II, kształtować dojrzałe
wspólnoty kościelne, nasze rodziny, stowarzyszenia i parafie, „w których
wiara ujawnia się i urzeczywistnia jako przylgnięcie do Osoby Chrystusa
i do Jego Ewangelii, jako spotkanie i sakramentalna komunia z
Chrystusem, jako życie w duchu miłości i służby”.
Pragniemy głosić Ewangelię przez przykład życia zakorzenionego w
Chrystusie i przeżywanego w codzienności, przez zaangażowanie w pracę,
kulturę, sztukę i naukę, przez wypełnianie obowiązków rodzinnych,
społecznych, ekonomicznych i politycznych.
Podobnie jak ukrzyżowany Jezus, który zniósł podziały, wprowadzając
pokój i pojednanie „przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości” (Ef
2,16), tak i my – poprzez przebaczenie naszym winowajcom – chcemy stać
się budowniczymi pokoju w Ojczyźnie i świecie.
Królowo świata, chcemy pamiętać o tym, że Bóg, jako Ojciec i
Stwórca, powierzył nam troskę nie tylko o siebie nawzajem, ale i o cały
stworzony świat. Dlatego wypełniając najpierw obowiązek miłości wobec
bliźniego, chcemy także troszczyć się o środowisko, w którym żyjemy,
które Bóg nam powierzył dla naszego dobra.
5. Matko Miłosierdzia, abyśmy mogli wprowadzić w życie te
postanowienia, pragniemy oprzeć naszą wiarę na Twojej wierze, aby w
codzienności rozpoznawać wyraźnie głos Boga i Jego zbawcze wezwanie, aby
nasze serca były ciągle otwarte na dary Bożego miłosierdzia.
Przyjmij, nasza Matko i Królowo Polski, ten akt zawierzenia i
oddania, którym pragniemy zabezpieczyć Kościół święty w nowym
tysiącleciu, a nienaruszony skarb wiary przekazać nadchodzącym
pokoleniom. Niech będzie on odpowiedzią na Twoją matczyną miłość do
naszego Narodu. Niech w Twoim Niepokalanym Sercu na nowo odsłoni się dla
wszystkich światło zbawczej nadziei.
Amen.
[1] Akt Zawierzenia Matce Bożej Episkopatu w jedności z Kościołem w Polsce i z Polonią w 1050. rocznicę Chrztu Polski i 50. rocznicę milenijnego Aktu oddania.
Zobacz też: Milenijny Akt oddania z 1966 roku...