Tak mówi Pan:
«Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament».
Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana,
Boga waszego! On bowiem jest litościwy, miłosierny, nieskory do gniewu i
bogaty w łaskę, a lituje się nad niedolą. Kto wie? Może znów się
zlituje i pozostawi po sobie błogosławieństwo plonów na ofiarę pokarmową
i płynną dla Pana, Boga waszego.
Na Syjonie dmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste
zgromadzenie. Zbierzcie lud, zwołajcie świętą społeczność, zgromadźcie
starców, zbierzcie dzieci i niemowlęta! Niech wyjdzie oblubieniec ze
swojej komnaty, a oblubienica ze swego pokoju!
Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy!
Niech mówią: «Zlituj się, Panie, nad ludem Twoim, nie daj dziedzictwa
swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić
mają między narodami: Gdzież jest ich Bóg?»
A Pan zapłonął zazdrosną miłością ku swojej ziemi i zmiłował się nad swoim ludem. Jl 2, 12-18
Bracia:
W imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który
przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z
Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu,
abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.
Współdziałając zaś z Nim, napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej. Mówi bowiem Pismo:
«W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą».
Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia. 2 Kor 5, 20 – 6, 3
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi
po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u
Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w
synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam
wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech
nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w
ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i
na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać.
Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz
się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca
twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda
tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni
wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam,
już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i
obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który
jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie». Mt 6, 1-6. 16-18 Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni. | |||||||||
| Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, | |||||||||
| w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. | |||||||||
| Obmyj mnie zupełnie z mojej winy | |||||||||
| i oczyść mnie z grzechu mojego. | |||||||||
| Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni. | |||||||||
| Uznaję bowiem nieprawość moją, | |||||||||
| a grzech mój jest zawsze przede mną. | |||||||||
| Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem | |||||||||
| i uczyniłem, co złe jest przed Tobą. | |||||||||
| Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni. | |||||||||
| Stwórz, Boże, we mnie serce czyste | |||||||||
| i odnów we mnie moc ducha. | |||||||||
| Nie odrzucaj mnie od swego oblicza | |||||||||
| i nie odbieraj mi świętego ducha swego. | |||||||||
| Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni. | |||||||||
| Przywróć mi radość Twojego zbawienia | |||||||||
| i wzmocnij mnie duchem ofiarnym. | |||||||||
| Panie, otwórz wargi moje, | |||||||||
| a usta moje będą głosić Twoją chwałę. | |||||||||
| Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni.
Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 12-13. 14 i 17
(R.: por. 3a)
| |||||||||
"Dzięki Ci Boże mój za ten Krzyż, który Jezus cierpiał za mnie... "
Widzę tylko popiół i ból przemijania czy tryumfujący Krzyż i rozpiętego na nim Chrystusa - wschodzące Słońce naszego (mojego) Zbawienia? Czym jest dla mnie rozpoczynający się dzisiaj okres? Zadumą nad ulotnością ludzkiego istnienia czy okazją do odnowienia i pogłębienia relacji z Bogiem, z moim Zbawcą, Źródłem Niekończącego się Życia?
Uwierzmy w Jezusa! Na nowo uwierzmy w Jezusa. Amen.
Uwierzmy w Jezusa! Na nowo uwierzmy w Jezusa. Amen.
