Ps 86, 1-3
Nakłoń swe ucho i wysłuchaj mnie, Panie.
Zbaw sługę Twego, który ufa Tobie.
Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie.
Joz 24, 14-15. 23.
Bójcie się więc Pana i służcie Mu w szczerości i prawdzie! Usuńcie bóstwa, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki i w Egipcie, a służcie Panu!
Gdyby jednak wam się nie podobało służyć Panu, rozstrzygnijcie dziś, komu służyć chcecie, czy bóstwom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki, czy też bóstwom Amorytów, w których kraju zamieszkaliście. (...) «Usuńcie więc bogów obcych spośród was i zwróćcie serca wasze ku Panu, Bogu Izraela».
J 6, 63-65
Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą.(...) Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca.
J 6, 67-68
«Czyż i wy chcecie odejść?»
«Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego».
Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca.
Między wiedzą, a wiarą istnieje ogromna przepaść. Jest ona tak ogromna, że nikt o własnych siłach i bez pomocy Boga nie jest w stanie jej pokonać. Dlatego można zostać ochrzczonym i z sukcesem zakończyć religijną edukację, ale jako osoba wierząca być martwym chrześcijaninem - chodzić do Kościoła, pojawiać się regularnie na Mszy Świętej i nie mieć nawet ziarnka wiary w sobie. O takich właśnie ludziach mówi dzisiaj z bólem w sercu Jezus: Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą...
Latem tego roku mija dokładnie rok od czasu gdy staram się iść za Chrystusem. W minione wakacje powiedziałam Jezusowi: Oto oddaję swoje życie i siebie w Twoje ręce. Wiem, że cokolwiek uczynisz będzie dobre i mnie uszczęśliwi, bo jesteś Najwyższym Dobrem i Największym Szczęściem.
Dzisiaj Chrystus pochyla się nade mną i pyta: «Czy miłujesz Mnie?» «Czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Nie mam do kogo ani dokąd pójść Panie! Ty masz słowa życia wiecznego. Bez Ciebie tylko Ciemność, Rozpacz i Śmierć... Oprócz Ciebie nie mam nikogo tak bardzo mi bliskiego kto czytałby w moim sercu jak w otwartej księdze. Ty wiesz, że Cię kocham. Ty wiesz o mnie wszystko!
Cennych wskazówek na wędrówkę przez życie z Chrystusem udziela Eremita z Eremu Maryi "Brama Nieba":
Dla mnie, nędznika, na realizowanej drodze powołania kapłańskiego i pustelniczego, jest bezgranicznie ważne, aby Bóg był absolutnie jedyną Miłością oblubieńczą. Trzeba być nieugiętym i twardym jak super-diament w realizacji opuszczenia świata. Nie można bać się wszelkich cięć, jeśli to konieczne, aby Bóg był bezwzględnie Najważniejszą Obecnością. Wszelka pobłażliwość, to śmiertelne niebezpieczeństwo: zmarnowanie powołania oraz skrzywdzenie innych. Tylko Bóg, w sercu niepodzielonym! Wszystko inne może być obecne tylko na tyle, na ile wspiera relację z Jezusem i jest wyrazem Jego Woli.
Myślę, że określenie "super-diament" najlepiej charakteryzuje ucznia Chrystusa. Diament jest twardy i nie poddaje się złym wpływom i naciskom - nie odkształca się ani nie kruszy w zderzeniu z rzeczywistością. Diament jest też przezroczysty. Nie ma w nim fałszu ani podstępu. Jego TAK znaczy TAK, a NIE znaczy NIE.
Panie! Dziękuję Ci za cud wiary i dar Przyjaźni. Dziękuję także za ludzkie przyjaźnie. Udzielaj mi oraz wszystkim, którzy idą za Tobą wszelkich potrzebnych łask. Niech lśnimy w świecie niczym diamenty i promieniujemy Twoim blaskiem - Światłem Twojej Dobroci i Miłości. Amen.
Rozważania na dzisiejszy dzień: Eremita z Eremu Maryi "Brama Nieba": Odkrywanie wiary...
...
