Wielkopostne refleksje. O sensie cierpienia. Czy Bóg mnie (nie) kocha? *

Poza Mną nie ma nic. Ja JESTEM Pan i nikt poza Mną. Iz 45,6

Nikt nie wzywał Twojego imienia,

nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.
(…) i oddałeś nas w moc naszej winy.

Wyprowadzę ją na pustynię 

i będę przemawiać do jej serca.

Zapomniała już o tym, że to Ja właśnie
dałem jej zboże, moszcz, świeżą oliwę,
że nie skąpiłem srebra ni złota,
z którego czyniono Baala.
Dlatego wrócę i zabiorę swoje zboże w odpowiedniej chwili
i swój moszcz we właściwej porze,
odejmę moją wełnę i len,
co miały okryć jej nagość.

Uczynię ją podobną do pustyni,
sprawię, że będzie jak ziemia wyschnięta,
że zginie śmiercią z pragnienia.

Zamknę jej drogę cierniami
i murem otoczę,
tak że nie znajdzie swych ścieżek.
Za kochankami swymi pobiegnie,
ale ich nie dogoni;
pocznie ich szukać,
ale nie znajdzie.
Potem obnażę ją przed oczami kochanków,
i nikt jej nie wyrwie Mi z ręki.
Położę kres wszystkim jej zabawom,
świętom, dniom nowiu, szabatom
i wszystkim uroczystym zebraniom.  
Zniszczę jej winnice i sady figowe,
o których mówiła:
"Oto zapłata moja,
jaką mi dali moi kochankowie".
W gąszcz je obrócę
i będą się nimi pasły polne zwierzęta.
Ześlę na nią karę za dni Baalów,
gdy im paliła kadzidła,
a zdobna w swe kolczyki i naszyjniki 

biegała za swymi kochankami,
a o Mnie zapomniała

Dlatego chcę ją przynęcić,
na pustynię ją wyprowadzić
i mówić jej do serca.

Oddam jej znowu winnice,
dolinę Akor uczynię bramą nadziei -
i będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości,
(…) a już nie powie: "Mój Baal".
 Usunę z jej ust imiona Baalów
i już nie będzie wymawiać ich imion.
W owym dniu zawrę z nią przymierze,
ze zwierzem polnym i ptactwem powietrznym,
i z tym, co pełza po ziemi.
Łuk, miecz i wojnę wyniszczę z jej kraju,
i pozwolę jej żyć bezpiecznie.
I poślubię cię sobie [znowu] na wieki,
poślubię przez sprawiedliwość i prawo,
przez miłość i miłosierdzie.
Poślubię cię sobie przez wierność,
a poznasz Pana.

Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię,
w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą.

Nie będą już łaknąć ni pragnąć,
i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce,
bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi,
i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów.
Wszystkie me góry zamienię na drogę,
i moje gościńce wzniosą się wyżej.

Ponieważ drogi jesteś w moich oczach,
nabrałeś wartości i Ja cię miłuję,

Ja, właśnie Ja przekreślam twe przestępstwa
i nie wspominam twych grzechów.

Wy jesteście moimi świadkami - wyrocznia Pana -
i moimi sługami, których wybrałem,
abyście mogli poznać i uwierzyć Mi,
oraz zrozumieć, że tylko Ja istnieję.
Boga utworzonego przede Mną nie było
ani po Mnie nie będzie.
Ja, Pan, tylko Ja istnieję
i poza Mną nie ma żadnego zbawcy.

+

Tylko od nas zależy czy czas cierpienia będzie dla nas czasem łaski, czy czasem przekleństwa.

Kto usłyszy głos Boga i zawróci ze ścieżek zła, na które zboczył ścigany pragnieniami swego serca i łudzony pozorami łatwego szczęścia, dozna pocieszenia oraz ukojenia.

Kto zaufa Bogu będzie zbawiony. Bóg nigdy nie zapomina o nas i walczy o nas do końca. Do naszego ostatniego oddechu. Do ostatniego uderzenia serca. Kocha nas bowiem bardziej niż rodzona matka swoje dziecko. "Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. "

* Zbiór cytatów z Pisma Świętego.