Niech odbudują ten dom Boży na
dawnym miejscu. Ezd 6, 7-8. 12b. 14-20
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
"Pójdziemy do domu Pana".
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.
Idźmy z radością na spotkanie Pana. Ps 122
Moją matką i
moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. Łk 8, 19-21
Przed Najświętszym Sakramentem.
Podczas każdej Mszy Świętej staję u progu Nieba, u bram Niebieskiego Jeruzalem.
Nie wiem kiedy powołasz mnie do Siebie. Jeszcze dzisiaj a może już jutro...
Naucz mnie godnie przeżywać darowany mi dzień i pomnażać dobro.
Niech nie zapominam, że może być ostatnim, w którym dane mi było kochać bardziej Ciebie w moich bliźnich i nieprzyjaciołach.
Odbudowujesz, słowo po słowie, świątynię mego serca. Wznosisz z ruin Swój nowy Dom, w którym będę wielbić Ciebie po kres mych dni. A Ty przyjdziesz i zamieszkasz w nim z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym. A Ty przyjdziesz i wniesiesz weń pokój i miłość, rozpromieniając każdą upływającą chwilę mojego życia nadzieją i radością.
Dziękuję, że nie czynisz względu na osobę. Jestem dla Ciebie tak samo ważna jak święci, którzy Cię ukochali i sprawiedliwi, którzy w pokorze wypełniają Twoją Wolę. Wychodzisz mi naprzeciw, chociaż jestem nikim i żyłam tak, jakby Cię nie było, błądząc po manowcach niewiary i przyzywając śmierć, a nie Boga. Dziękuję, że jesteś i stajesz się dla mnie Chlebem schodzącym z Nieba, który pachnie wiecznością, bym rozsmakowała się w Tobie i zapragnęła Nieba.
Święty Charbelu, módl się za nami!
Rozważania na dzisiejszy dzień. Eremita z Eremu Maryi "Brama Nieba": Trudna miłość...
